Noord Eiland

24-12-08

Woensdag

Wakker worden tussen onze kamperburen die met het hele gezin lekker lang vakantie houden op een gratis campsite met alleen poepdoos, lekker voor de kids over wassen of douchen maar niet te spreken. Helaas wakker geworden met een geluid dat ons iets te vertrouwd begint te worden, regen! Nog steeds geen surf, op naar Picton om het weerbericht en surf forecast te bekijken. Voor de derde keer lopen we tegen filemon aan (die gast van spuiten en slikken en try before you die) met zijn vriendin die ons lijkt te volgen, van queenstown, fox glacier en nu naar picton. Op zijn hollands negeren we hem en zijn vriendin en gaan hopeloos op zoek naar internet in de stromende regen. Na lang zoeken kunnen we bij het informatiecentrum even internetten, te kort maar goed genoeg voor de voorspellingen. Nog twee dagen regen en dan een week goed, maar ja er moet gewoon gesurft worden, voorspellingen zijn goed aan de oostkust van het noorder eiland. Ff een praatje bij de balie doet ons leren dat we over 20 minuten nog met een boot mee kunnen naar noord. Doen dan maar, surf voor alles. Dus geheel tegen de planning in (alsof we iets plannen hier!) zitten we opeens op een veerboot voor drie uur. Beetje niksdoen, filmpie kijken en we zijn er, het regenachtige Wellington, ondertussen zes uur en we moeten nog boodschappen doen voordat het kerst word wat het eigenlijk al is, vinden een supermarkt die ons voor veel te veel geld de benodigde spullen kan leveren en op naar de oost kust. Om een uur of acht vinden we het wel prima en zoeken een gratis doc kamping op, geheel verlaten in de niemansland bij Featherston koken we hier ons kerstdiner en drinken we ons verdiende glaasje whisky die we bij liquor land hebben gehaald (je voelt je hier echt een alcoholist als je wat drank haalt!) Naar bed met regen.

25-12-08

Donderdag – 1ste kerstdag

En opstaan met regen. Koers naar het oosten, vandaag zal er nog veel wind zijn maar we verwachten wel surf, op naar Castlepoint, mooie omgeving, super harde wind en mega bakken van golven, niet te surven maar om de hoek een mooie baai, waar rustig wat mooie golven voor ons binnen komen. Ik weet nog steeds niet tot welke god, geestelijk of misschien wel de kerstman we onze wenzen sturen maar het lijkt erop dat het begint te werken. Na een goede surfsessie van een paar uur en de conclusie dat ook de camping in het dorp gewoon dicht is met kerst vinden we een plekje met een mooi bord je “no camping” langs de prachtige oceaan met metershoge golven en nog een inzakkende wind. De voorspelling voor morgen en de rest van week is gooie swell en de wind gaat liggen, o o o wat zou het toch mooi zijn als we gewoon een week alleen maar kunnen surfen!

Klaar voor het kerstdiner koken we half verbrand door de middag zon en Bart in blootte bast lezend in de zon het diner voor eerste kerstdag met een toost op morgen, dat de golven maar goed mogen zijn en de wind weg is! Weltrusten.

26-12-08

Vrijdag – 2de kerstdag

De toost heeft helaas niet gewerkt, golven zijn of een hollandse puinhoop door de wind of maatje stoeprand. Dan maar rijden, op naar Hastings en Ocean Beach. Na paar uur reiden gaan we naar Ocean beach en schrikken nog al, strand ligt bom vol mensen!! Was het hier niet altijd zo rustig overall?? Blijkt dat mensen hier massaal op Boxing day (2e kerstdag) met het gezin naar het strand gaan. Overal druk dus en geen surf, nog naar een Waimarama gereden maar ook zonder success. Terwijl dat wij aan het uitpuzelen waren waar de surf wel goed zou zijn op de parkeerplaats bij Ocean Beach komt er een vrouw naar ons toe die vraagt of het klopt dat ze ons Nederlands hoort praten en of we nog een plek zoeken om te slapen voor  de nacht! Zij en haar man wonen al 52 jaar in NZ en de hele familie is bij hun met kerst (35 man in de tuin een happie eten) en die gaan vandaag naar huis, weer rust en ruimte en prima als wij bij hun op het erf staan met de bus. Ze legt ons vervolgens uit hoe we moeten rijden zodra we het gevonden hebben, oftwel de route over het erf, over de oprit, langs het huis dan de bocht om en dan kan je onder de notenboom staan. Klinkt als plek zat dus. Wij nog op een waardeloze plek langs de weg een happie gekookt en op naar Jaap en Jetty 475 st georges road in Havelock North. Aangkomen word ons uitgelecht dat er naast de boom nog een schuur is met een toilet en een kraan, uit de tijd van de boomgaard, licht een slordige 6,5 hectare grond achter het huis met fruit bomen, die nu verhuurd zijn. Prachtige plek, gezellig nog even thee gedronken en geluisterd naar hun verhalen.

27-12-08

Zaterdag

Bij het wegrijden nog even een bedank briefje op tafel gelegt bij Jaap en Jetty en gaan met die banaan, waar is de surf! Helaas pindakaas, het zit niet mee, te weinig swell. Wel vallen de mussen van het dak, lekker warm. Als alternatief staat er een wandeling in het verchiet bij Cape Kidnappers die alleen te lopen is met laag water, langs een colonie Gannets (uit de kluiten gewassen meeuw). Heerlijk lopen in alleen de zwem oudfit, lekker bij kleuren, half door het water en over het rif lopen. Eenmaal aangekomen bij de vogels is dit leuk voor ongeveer 1 seconden, die beesten scheiten alles onder en het meurt als de ziekte, alsof je een kippen schuur inloopt op een pluimveeboerderij, niet te harden. Snel door naar het eindpunt, lunchen en helaas de zelfde weg weer terug. Onderweg waren wij vreemde bordjes tegengekomen met max snelheid 20 km/h??? Op het moment dat we terug gaan beginnen we het te snappen, busladingen vol mensen op aanhangers achter trekkers worden naar de vogelkolonie gereden, nog een mannetje of 50 komt ons lang blazen op zijn quad of krossmotor, de manier van de luie toerist. Blij dat we vroeg zijn gaan lopen en de heenweg in alle rust zijn gekomen gaan we door de drukte terug. Nog even boodschappen doen en dan met pijn in ons hart naar een Holiday top 10 camping, echt zo’n mega commerciele alleseropenaan camping, maar goed we moeten echt drie wassen draaien en zelf kunnen we ook wel een douche gebruiken. Een heerlijke douche en drie wasbeurten verder eten we lekker ons maaltje op, lezen nog een boekje en gaan lekker slapen.

‘s Nachts een piep-herrie op de camping. Groep van 20 man die de rest lekker wakker hield. Gelukkig werd het rond 01:00 wat rustiger en konden we gaan slapen!

28-12-08

Zondag

Lekker vroeg wakker geworden met stralend weer, snel ontbeten, spullen gepakt en op naar de volgende surfspot in de buurt van Napier. Alle spots afgereden maar overall kwam er z’n klein rimpeltje binnengerolt dat er weer niet gesurft kon worden. Het centrum van Napier in – surfcheck in de surfshop – surf veranderd en ingekakt, hier wordt ‘m niet meer. Bakkie leut gehaald en besloten omhoog richting Gisborne te rijden en te slapen op de volgende Doc site: Waikare River Mouth bij Putorino.

Na een lange gravel roard, aangekomen bij de camping die vol stond met kampers. Het was inmiddels zo warm dat we direct naar de zee wilden. Gelukkig was de track 2 km en liep deze door de koeievlaaien. Op het strand waren nog meer mensen aan het camperen. Hier was de rimpel een stuk groter , surfboard opgehaald en in onze zwemshort/ bikini gaan surfen/ spelen in het water. Verder; Lezen en poepie bruin worden.

29-12-08

Maandag

Zonnetje weer weg en bewolking in zicht. Op naar surfspot: Waihua- aangekomen in Wairoa ( andere surfspot nooit gevonden!) geen surf, dan maar proberen op Mahia Peninsula. Hier lagen +/- 10 longboarders te wachten op af en toe een hogere set en dan stond er ook nog z’n 10-20 man aan de kant te twijfelen, waaronder wij ook. Rondje Mahia gedaan en besloten om door te rijden naar Gisborne. Super druk in de stad, veel festivals en andere evenementen. Voor ons veelste druk en een slaapplaats zal hier heel moeilijk worden  - alles zag er druk en vol uit.

De enige Doc site was een de Sh 2 richting Opotiki.

Vlak voordat we de gravelroard (bij Matawai) indraaien zien we een aanplak biljet hangen met +/- 7 gratis campsites bij Gisborne speciaal voor de zomervakantie!!!!! Weinig zin om terug te rijden dus zullen we cours naar Totoa. Een grvelroard van 40 km die zo breed was als de bus, natuurlijk wel heen en terug verkeer, om het spannend te houden. En aan de kant van de afgrond was de weg vaak weggebrokkeld. Vreny voelde zich net B.A. Baracus (The A-Team) en cruised de door de modderige gravel naar de langverwachte slaapplek in de middle of shit. Maar je raad het nooit…..tuurlijk stond deze campsite ook gewoon vol met 1 gezin. Op een ander plekje naast de campsite de bus gepakeerd, zeiltje eroverheen gespannen om te koken en vroeg ons bedje in

30-12-08

Dinsdag

Wat een kl@#&!-te weer! Alles nat en dus ook weer nat in de bus. Vreny was vannacht tig keer het ravijn in gevallen met de bus en werd dan ook zeer beroerd wakker. Door de flinke regen de gravelroad (+/- 25 km) afgemaakt baar Opotiki. Swell gekeken bij Toreer, genoeg swell met keiharde wind dus; puinbak. Bij de I-site gevraagt naar Rock Climbing maar dat schijnen ze hier niet te kennen. Door naar Whakatane, fish and chips gegeten bij de plaatselijke visboer, maar ook hier was niet heel veel te beleven. Dan maar gelijk door naar Rotorua. Via de HW 30 kwamen we via een tip van Toine & Eva langs de natuurlijke hotpools en ik kan je vertellen: In de regen in een super warme hotpool zitten/liggen maakt je dag weer helemaal goed! Slaapplek gevonden aan Lake Okareka. Mooie plekje en de locals vonden het helemaal goed dat we daar stonden en we hebben een heerlijke nacht geslapen daar.

31-12-08

Woensdag – Oudjaarsdag

Stinken doet het zeker in Rotorua maar gelukkig niet aan ons slaapmeer ff buiten de stad. Wakker worden met een ochtendzwemsessie en vervolgens aan de wandel om een ander meer, waar we na anderhalf uur al rond waren. Onderweg spontaan uitgenodigd door een man een vrouw om op hun boot oud en nieuw te komen vieren, wat een gastvrijheid hier! Op naar een volgende wandeling waar je 35 dollar pp moet betalen om zelf de weg te zoeken, zo Hollands als we zijn doen we dit niet, de wandelingen en andere plannen vallen een beetje in het water omdat je voor werkelijk alles moet betalen hier. Dan maar lekker relaxen en lezen aan het meer in het zonnetje, wel beetje fris maar goed te doen. Happie eten en klaar voor het feest, op naar de het stadpark aan het water waar een kermis is en een groot podium waar de hele avond live muziek is, erg gezellig, alle gezinnen uit het dorp zijn met kinderen en al gekomen en zitten te picknicken in het gras. Nadat alles leuk en gezellig en we lekker genieten begint het helaas vijf voor twaalf flink te regenen, in de regen gaan we het nieuwe jaar in en hopen maar dat het geen slecht voorteken is, mooi vuurwerk en op naar ons slaapplekje aan het meer waar we nog even champagne drinken voor het slapen omdat het een alcohol vrij festival bleek te zijn.

01-01-09

Donderdag – Nieuwjaarsdag

Jaja, het nieuwe jaar is begonnen, voor ons met een heerlijke nieuwjaarsduik in het meer nadat we om acht uur ‘s ochtends door de zon uit ons bed zijn gebrand. Lekker in het zonnetje relaxen bij het meer en ontbijten, daarna op naar Mount Manganui. We wilden eerst nog een wandeling gaan doen ergens onderweg maar daar bleek je uiteindelijk een uur of twee door de rivier te moeten lopen, waar we niet zo veel trek in hadden. Aangekomen in Mt Manganui tot de conclusie gekomen dat dit het Bloemendaal/Scheveningen van NZ op het noorden is, echt mega veel pouper bakken met bling bling velgen, herrie makende uitlaatsytemen en boem boem muziek en lekker in de hitte van dertig graden al file rijdend over de boulevard paraderen, dat is pas leven! Maar goed, wij kwamen om ff naar boven te lopen, pittig omhoog maar met een goed uur klaar (is maar 240 m hoog) en daarna lekker bakken op het strand met een boekje, eindelijk weer goed warm lekker weer en genieten maar. Onderweg naar beneden kwamen nog een man tegen met een beetje het uiterlijk van Jezus, alleen dan met een oude piepschuimen fietshelm op, die vroeg waar we vandaan kwamen, na Nederland genoemd te hebben moest hij ons en Europa waarschuwen en hier is zijn verhaal waarom:

“Binnen kort zal de paus het vaticaan verlaten en ter overlijden komen, vervolgens zal een Belg de nieuwe Paus worden en als dit gebeurd is het een ketting reactie. (de volgorde kan ik wat door de war hebben gehaald, hij vertelde het allemaal erg snel) Twee Russische Homo’s zullen met twee vliegtuigen in het nieuwe WTC vliegen (wat nog gebouwd moet worden, maar goed) en Micheal Gorbatjov zal sterven (is die niet al dood?)  Obama zal vermoord worden door een neger en nadat Amerika Irak verlaat zal Irak Amerika binnen vallen en zullen de Russen met de Belgische Paus Europa overnemen en zal Europa kapot gaan. Boodschap aan alle Europeanen is dus zodra er een Belchische Paus aan de macht komt om allemaal Europa te verlaten”

Nadat ik braaf ja knikkend duidelijk gemaakt had aan deze man dat ik Europa zal waarschuwen mochten wij weer verder lopen en werd de volgende voorbijganger gewaarschuwd! Dus hierbij heb ik aan mijn plicht voldaan en ben niet verantwoordelijk voor wat hier boven geschreven staat, dit zijn zijn woorden, niet die van ons!

Beneden gekomen naar het strand, er was een beetje surf maar geen mogelijkheid om ook maar in de buurt van het strand te parkeren en het probleem was dat er ongeveer honderd zwemmers in de golven zaten! Dus wij ook maar lekker zwemmen en een beetje bodysurfen. ‘s Avonds helaas lang moeten zoeken naar een slaapplekje, erg toeristisch hier en je kan daarom bijna nergens wild kamperen, overall bordjes dat het niet mag. Na lang zoeken een plekje ten oosten van Te Puke gevonden aan het strand en daar gaan eten en tukken.

02-01-09

Vrijdag

Deze ochtend gewekt door alle vissers die er al vroeg op uittrokken. In het water lagen al wat longboarder te wachten op de swell. Wij zouden vandaag terug gaan naar Papamoa Beach en dan daar zo ie zo te water gaan. Toen we daan aankwamen dachten er meer mensen zo over de surf en was het super druk in het water, een rustig plekje gevonden en met een beetje engelen gedult konden we af en toe een Nederlandse golf surfen. Na een uurtje proberen waren we er klaar mee en op het strand een schietgebedje gedaan aan Neptunis. Gelukkig begon het inmiddels te regenen zodat we van ons zelf in het dorpje Mt. Maunganui een bak leut mochten halen en een kleine lunch. Na de lunch was het tijd om bij Scott & Charlotte langs te gaan. Charlotte was nog thuis en we zijn met z’n 4en (include de kleine Oliver) naar de schuur gegaan waar Scott al begonnen was met het melken van de koeien. Laarzen en een overall aangetrokken en  na was instructie van Scott & Charlotte konden we meehelpen met het melken. Er zijn ruim 300 koeien die gemolken moeten worden. Super leuk om te doen maar minder als er ook een aantal watervalleb van strond en pis naar beneden komen. Goed uitkijken dus! Staart omhoog betrekend: waterval/ strondval. Na een kleine 2 uur hadden we alle koeien gemolken en konden we fish and chips eten op het strand van Pukehina Beach ( ja, onze slaapplek van de nacht ervoor, hoe toevallig!)

Even de strond van de armen halen door een frisse duik in de zee en terug naar hun huis voor een glas rode wijn en brownies. Zelfgemaakt door Charlotte en heerlijk zoet.

In de bus geslapen voor het huis, vreselijk warm en de bus zat vol met mosquitto’s. Je kan je voorstellen hoe de nacht is verlopen – verselijk en de wekker gaat om 05:30!!!!!

03-01-09

Zaterdag

Niet wakker te krijgen hebben we, na 3 keer gesnoosed te hebben, de wekker uitgedrukt en onszelf de bus uitgewerkt. Overal aan en op naar de schuur. Met de wallen onder de ogen, we hadden zelfs geen zin en tijd om een espressootje te maken, riepen we opgewekt “goodmorning” naar Scott en Charlotte. Ook zij hadden slecht geslapen omdat het de hele nacht 20 graden was gebleven. De werkzaamheden weer opgepakt en onder een gezellig keuvelen ging de tijd zo voorbij. Bart was de gelukkige dat hij een “golden shower” over zich heen kreeg van Beta de Koe. Na het melken mochten we ook nog even met de enorme hoge druk spuiten werken om alle strondklonten weg te spuiten. Pittig werk! Je hangt ook helemaal naar voren tegen de druk van het water in. Een rondje mee op de quad en natuurlijk mochten we zelf ook nog even scheuren op de 4 weel quad.

Lekker ontbeten, eindelijk onze koffie naar binnen gewerkt waarna het tijd was om afscheid te nemen. Wat een te gekke, lieve mensen!

Onderweg toch besloten om naar Raglan te gaan, Vreny wilde daar maar al te graag surfen – swell of niet! En klimmen in de stromende regen werd ‘m ook niet!Aangekomen op de surfspot van Raglan; Manu Bay (alias the boneyard!) Een aantal surfers in het water maar voor ons was het net niks. Op zoek naar een camping en vroeg naar bed ( niet slapen en de wekker om 06:30 hakt er zeker flink in).

Op een holliday park in Raglan een plekje gevonden en nu tijd voor ontspanning. Filmpje en de bus in lounge stand.

04-01-09

Zondag

Na een lekker ontbijt (bij ons gewoon; koffie, yogurt of een boterham, bij de rest lekkere dike worsten op de bbq) op naar de surfspot: Wainui Beach. Voor de veiligheid en hopelijk op minder drukte, kiezen we voor deze beach break. Na een goed kwartier worstelen tegen de stroming kozen we eieren voor ons geld en gingen we maar weer uit. Na een bakkie koffie bij de plaatselijke coffieshop waar ome Agent ons voor was, hebben we de beste koffie hier in NZ gedronken! Tijd om de Bridal Veil Falls van dichtbij te bekijken. Een waterval van 55 meter! Super mooi om te zien en gelukkig hadden ze overall trappen gemaakt zodat je ook naar beneden kon. Tomtom ging ons helpen om een slaapplaats te vinden in de buurt van Ruapuke, nu is dit zelfs voor Tom een moeilijke opgave maar gelukkig kon Bart zich nog vaag herinneren hoe het strand eruit moet zien. Op Bart z’n navigatie-gevoel hebben we het zowaar gevonden (in de winkelstraat loop hij strakt dezelfde kant op na het in een winkel te zijn geweest, onder de noemer “geen idée waar we vandaan kwamen, ik heb jou toch?”). Helaas hadden ze in die 5 jaar tijd overall bordjes neergezet met de test:”No camping, No overnight staying”. Helaas pindakaas dus. De route langs de kust terug gereden naar Raglan. Toch wilden we hier nog graag een nachtje blijven en dus tegenover de spot een eco-camping gevonden op Maori land.

Natuurlijk wel aan de surfspot Manu Bay gegeten onder het genot van vele zeer goed surfende gasten zowel cruisend op een longboard als het radicale werk op een shortboard. We zagen zelfs de oudere generatie de oldschool longboard variatie surfen; een handstand! Echt te gek om te kijken.

Morgenochtend als er hopelijk niemand in ligt is deze spot voor ons!

05-01-09

Maandag

De wekker ging om 05:30 af, surfen!!! Het ontbijt overslaan en direct naar de surf. Het begon net licht te worden maar er lagen al mensen in. Na een lange peddel naar buiten toe lagen we tussen de vroege vogels. Even zoeken naar de juiste plek, en soms de angst te overwinnen dat er wel bakken van tegen de 3 meter binnen kwamen rollen.

Na een kleine wasbeurten hadden we de plek gevonden en hebben we een aantal super ritjes gecruised terug naar de pier. Met als gevol dat je echt een poke end terug mag peddelen. Samen ook een golf gepakt en al kletsend terug naar de pier surfen, te gek deze plek.

Vreny durfde inmiddels samen met 3 andere locals in te peddelen en dan maar kijken wie er voorrang had. Flinke hoge bakken gesurfen en mega veel golven gepakt en dat terwijl er inmiddels tocht wel meer dan 35 man in het water lag waaronder veel locals. Zelfs de locals gingen uit hun dak als je een mooie golf te pakken had. Wel jammer van deze spot is, dat als je eenmaal aan het einde van je golf bent je tot je knieen tussen de rotsen ligt en dan nog een paar bakken over je heen krijgt. Hopen dat je board en jezelf er onbeschadigt vandaan komt en weer snel naar buiten peddelen.

Na dik 3 uur waren de armen spagetti en rammelde de maag.  Ontbijtje bij de bus en nagenieten van de super mooie ochtend. Onze mooiste surf hebben we gepakt op de mooiste plek; RAGLAN!!!!

Nu weer tijd om aan de rotsen te hangen. Op naar Wharepapa South. Na lang zoeken hadden we de winkel/koffieshop van Bryce gevonden en de papieren in handen van het klimgebied. Nu op zoek naar de slaapplaats langs Lake Arapuni. Aangekomen op een gratis camping die vol stond met locals die hier waterskieen op het meer.

Het was te warm om hier te blijven zitten en niks te doen, op naar de klimwand. Het klimgebied; Froggatt, opgezocht en wat een prachtige omgeving!.

Wat routes geprobeerd maar de armen waren nog te moe om serieus werk te verrichten en aangezien je alles moet voorklimmen is toch belangrijk dat je zelfverzekerd voelt.

Morgen herkansing.

06-01-09

Dinsdag

Eindelijk konden we even blijven liggen met de achterklep open en zicht op het meer.

Lekker vroeg bij de klimwand en vandaag zou Bart alles voorklimmen.

De eerste route was een 12 “Retour” en prima te doen. Vreny op d’r gemak vandaag met naklimmen.

Tweede klim van een 10 “Lady Unwelcome” en Vreny heeft boven het touw omgehangen zodat we de route ernaast, een 15 “Pupuke Centre” toprope konden klimmen. Super leuke klimmen hier en vergezocht naar makkelijke routes. Voor de lunch nog de volgende routes geklommen; “Teenage Mutant” een 14 voorgeklommen.  Vreny weer de volgende route: “Spindy Norman” (16 = 5b) toprope uitgehangen. De laatste klim was;”Ninja” (15= 5+) voorgeklommen. Tijd voor de lunch.

Na de lunch gingen we verder met minder geluk, alle energie was deze ochtend al verspeeld (niet heel gek na dik 3 uur klimmen). Gelukkig waren er een aantal hele goede klimmers bezig met een gradatie van 22 (=6c), leuk en intressant om naar te kijken. Vreny heeft nog een jongen gezekert die een 24 ging klimmen (=7a+), het touw was te kort waardoor het de route die hij had voorgeklommen ook weer naar beneden moest klimmen!!!! Denk met me mee, als je voorklimt dan klim je een stuk van +/- 1 meter zonder dat je gezekert bent. Dit omdat je dan pas weer een haak tegenkomt en je touw kan bevestigen. Kom je weer voorbij dat punt ben je weer even ongezekert etc. De kans dat je kan vallen is zeker aanwezig. Maar je wilt omhoog. Nu ben je met moeite boven gekomen, kom je erachter dat je touw te kort is en moet je naar beneden klimmen!! Een stukje naar beneden klimmen, punt weghalen waar te touw vast zit en je zit ongeveer een dike meter voor je gezekerde punt. Wow, dappere actie en dat in een 7a+ route. Mieke, lijkt me een prima manier om dit in de klimhal te oefenen toch??!

Terug naar de slaapplaats en morgen gaan we nog een ochtend klimmen bij Castle Rock.

07-01-09

Woensdag.

Opstaan met de zon, klep open en lekker wakker worden met de buitenlucht. Snel een ontbijtje en geen tijd verspillen, op naar de klimmuur. Vandaag een andere, vlakbij dat wel, Castle Rock genaamd. Bordje op het hek met eerst betalen bij het kantoor aan de andere kant van de weg, wij heen als eerlijke Hollanders. Niemand te bekkennen, geen honesty box niks. Hoe moet je dan betalen? Niet van plan om onze dag te laten schieten doen we zelf het hek open (zonder iets stuk te maken, geen slot erop) en gaan we lekker klimmen. Rustig beginnen, hier zijn ook wat toprope opties waardoor we onszelf het weer wat moeilijker kunnen maken door hogere gradaties te klimmen. De muur is bijzonder mooi met echt fantastische routes varierend in hoogte tussen de 10 en ruim 25 meter. We klimmen, Lee’s Face 12, Gary’s Arete 13, Ride on time 16, The Rat 17, Strange new worlds 16 (echt de mooiste van allemaal) en een andere route is helaas het touw weg. Twijfelen, ziet er zo mooi uit, dan maar de gok nemen om voor te klimmen en niet wetende welke gradatie omdat het bordje weg was en de eerste haak zat pas op een ruime vier meter. Na veel geklouter naar de hoogte van 25 meter, goed zweten en af en toe wat angst in het lijf toch boven gekomen. Nadat Vreny na heeft geklommen geven we de route samen gradatie 15. Tevreden en mooi naar een mooie dag klimmen, toch weer drie 6a routes geklommen en een 5c voorgeklommen.

Op naar National park om naar de top van Mount Ruapehu te lopen en daar een dagje te slapen. We reizen via Taupa om meteen een nieuwe slaapzak voor Vreny te kopen, eentje tot –9 in de hoop dat ze het nu een keertje warm heeft ‘s nachts! De verleiding niet kunnen weerstaan om nog even te kijken bij Huka Falls, de mooiste 250 meter wild water ergens ter wereld vind ik. Een dikke vijf + water van een rivier van 30 meter breed dat 250 meter door een kloof van een meter of 8 breed stroomt, bruut geweld, hele dikke walsen en aan het einde een waterval varierend van 7 tot 9,5 meter hoog afhankelijk van de waterstand. Dit stukje staat hoog op het verlanglijstje, eerst nog flink water trainen is zeker nodig en Vreny twijfelt of ze het moet verbieden ja of te nee! Even eten aan Lake Taupo en toch maar hier slapen ook, is al bijna acht uur.

08-01-09

Donderdag

Op naar National Park naar, Whakapapa village information center voor de laatste berichten over de omstedigheden op de berg (2797 m hoog). Helaas komt er minder goed weer aan, vandaag is goed maar morgen worden bewolkt, het zicht op de berg kan dan zeer slecht worden, letterlijk geen hand voor ogen zien, zonder pad is dat wat lastig lopen. We kiezen voor de optie om in 1 dag omhoog en omlaag te gaan zonder logeer partijtje helaas. Moet allemaal met een uur of vijf te doen zijn, wij krijgen op advies een iets andere route ivm een beek of stroom van smelt water. We proberen nog  ijsbijlen en stijgijzers te scoren maar helaas zijn de winkeltjes hiervoor dicht, het is geen verplichting om naar boven te gaan dus doen we het zonder. Eerste stukje met de skilift en gaan met die banaan, voelt wel vreemd om een berg op te lopen zonder pad of iets door alleen maar lavas steen en gruis en veel sneeuw nog steeds. Na een uur of twee stijgen met veel pijn en moeite in de warmte moeten we helaas tot de conclusie komen dat we niet verder kunnen, er is veel ijs en stijl, we kunnen hier niet op lopen en glijden steeds uit. Dus toch echt de ijsbijlen en stijgijzers nodig!! Dan maar weer terug, het weer veranderd ook plotseling, veel bewolking komt eraan. Naar beneden over het ijs en sneeuw is ook niet makkelijke, gelukkig kunnen we een isolatiedeken van de EHBO set gebruiken als slee en gaan we met een noodgang volledig zonder controle van de berg af, stuiteren vol over een paar rotsen heen en komen tot stilstand. Na veel lachen en gelukkig geen schade lopen we een stukje via rotsen tot het wat minder stijl is en gebruiken onze slee voor grootste deel van de afdaling, gaat lekker makkelijk zo. Laatste stukje lopen en met de lift en dan droge kleren aan, de sneeuw zit werkelijk overal door de afdaling.

DOC camping in de buurt gescoord en kijken naar de plannen voor morgen, weer gaat wel omslaan naar regen maar het plan word om naar de top te gaan van een sneeuwloze vulkaan dit keer, Ngauruhoe (mount doom uit lord of the rings, 2287m hoog). En nu maar hopen dat de spierpijn mee valt voor met namen de benen van Bart!

09-01-09

Vrijdag

Met goede moed, vertrokken we vroeg richting het startpunt van onze route en deTongariro Cross Route. Aangekomen bij het startpunt zag de vulcaan er indrukwekkend uit en hoopte we op goed weer voor deze ochtend. Tijdens de wandeling naar the saddle, waar onze klim zo starten naar de top van Mt. Ngauruhoe. Liepen we in een lange slinger van mensen. Op de saddle waren er misschien nog twee anderen die de barre klimtocht omhoog gingen maken. De tocht omhoog bestond uit alleen maar losse lavastenen die als gruis op de berg lagen. We gingen dan ook met 3 stappen tegelijk omhoog en net zo hard weer 1 stap dalen. Alle twee zwetend als een otter proberen de meest “makkelijke” route te zoeken (ik kan je nu vertellen, die was er niet!). Halverwege de berg kwam er een wind opzetten die ons bijna van de vulcaan af blaasde (Bloos, geblozen…Mam, wat is het nu precies????) Met handen en voeten hebben we ons uiteidelijk een weg weten te banen tussen de brokstukken en stonden we op de summit. Kijkend in de krater vol met sneeuw is het toch we een raar gevoel dat je op een actieve vulcaan staat!!! De wind en de wolken waren inmiddels een spelletje met ons aan het spelen, zo iets als kiekeboe. Laat ik het zo zeggen; timing was alles voor een beetje foto. (zie fotoalbum)

Onze lunch op geknabbeld en Vreny was zich flink wat moed aan het verzamelen om door het gruis naar beneden te glijen. Samen elkaar opvangend naar beneden gegleden. Soms te steil om op je benen te blijven staan. Techniek: naast elkaar staan en een kleine lawine van stenen ontwikkelen waar je vervolgens zelf overheen/doorheen kan glijen. Onderaan je schoenen legen van de steentjes en, gelukkig weer met wat beter weer, onze weg terug lopen naar het beginpunt. De knieen knikte nog alle kanten op en de vele traptreden deden daar niet heel goed aan. Laatste stuk lekker uitlopen. Terug naar de camping voor een koude (campingshower) douch en relaxen.

Gelukkig was het weer nog steeds prima en liet de regen op zich wachten.

10-01-09

Zaterdag

Tijd om verder te gaan en in een kleine miezzer regen naar Ohakune gereden om nog een kleine wandeling te maken naar de hoogste waterval van National Parc.

De volgende DOC camping site lag op dik 2 uur rijden. Met de tomtom ingesteld konden we relaxed naar Palmerston North rijden voor een bezoek aan de Pack ‘n Save en alle gasflessen vullen.

Vreny heeft de EHBO weer netjes aangevult met een nieuwe warmtedeken en andere spullen.

Verder naar onze camping site om te koken en vroeg naar bed te gaan.

Ook hier kregen we tijdens het koken gezeltschap van een dier, meneer de Haan kwam langs en bleef de hele avond plakken.

Misschien dat hij nog niet helemaal door had dat we misschien zijn vrouwtje in het avondeten hadden verwerkt. Bart wilde hem wat stukjes kip geven maar dat kon Vreny niet over haar hart verkrijgen. Totdat een paar rotjongens achter de haan gingen rennen hem opjagen en hard “I’ll kill you” schreeuwen. Gelukkig deden de ouders helemaal niks!?

11-01-09

Zondag

Nu hadden we misschien wel Haan als avondeten gewilt ipv kip. De haan stond in iedergeval net naast de bus toen de zon opkwam, je raad het dus al…. Wij werden onprettig wakker gekraaid door meneer Haan, die vervolgens ook een tijd bij onze bus bleef staan. Waar zijn nu ie rotjongens van gisteravond en daar mocht hij nu zeker bij gaan staan!

Vandaag zou een dagje van regen worden en museum in Wellington. Op zoek naar het postkantoor maar deze was nog gesloten vandaag en had geen openingtijden op de deur, morgen nog maar een keer proberen. De boot geboekt voor morgen 14:00.

Het Te Papa museum is zeker een aanrader! Mooi museum waar we ons heerlijk hebben vermaakt een aantal uur tussen de historie van New Zealand.

Hierna een bezoek gebracht aan het Tatoo museum maar dat viel ons heel erg tegen.

Vroeg naar de camping in Porirura, het is weer wasdag!

Op de rustige camping alle was kunnen doen en nu was er ook de tijd om alle spullen na te kijken inclusief de bus. Helaas kwamen we erachter dat de gaskabel bijna door was. Morgenochtend vroeg naar een garage en hopen dat dit redelijk vlot gerepareerd kan worden.

12-01-09

Maandag

Na een heerlijke nacht in een schone bus op naar de garage.  De gaskabel moest besteld worden en kon pas over 2 uur in de garage zijn en daarnaast was het nog een ruim uur werk.  Dit betekende dat we de boot moesten verplaatsen naar vanavond 21:00. Gelukkig kon dit zonder extra kosten. Bus bij de garage achtergelaten en de metro gepakt naar het centrum van Wellington. Een dagje verplicht shoppen dan maar. Voor sommige heerlijk, voor ons een ramp! Een beetje doelloos door de stad lopen en wat winkels aan de binnenkant bekijken. Uiteindelijk hebben we een dvd van Lord of the rings gekocht, deel 1. Vreny heeft deze film in Nederland na 20 minuten uitgezet maar misschien is het nu een stuk interresanter nadat we de meeste opname lokaties hebben gezien.

Eindelijk het Wild water boek gevonden waar we al lang naar op zoek waren.

Na een paar uur hadden we het helemaal gehad in de stad en hebben we de metro terug gepakt naar Porirura.

De bus was klaar en koste ons een rib uit het lijf maar hij doet het weer…